ors

Un ors dels Pirenèus

Occitan

Etimologia

Del latin ŭrsus.

Prononciacion

[uɾs], /uɾs/, [us], /us/

França (Bearn) : escotar « ors »

Sillabas

ors (1)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	ors	orses
	[uɾs]	[ˈuɾses]
Femenin	orsa	orsas
	[ˈuɾso]	[ˈuɾsos]

ors masculin

1. Zool. Mamifèr de granda talha de la familha dels Ursidae.

Derivats

• orsa
• orsalhon
• orsalhièr
• orsatièr
• orsièr
• orsin
• orsinàs
• orson

Traduccions

albanés: ari (sq) alemand: Bär (de) masculin anglés: bear (en) armèni: արջ (hy) asturian: osu (ast) basc: hartz (eu) breton: arzh (br) bulgar: мечок (bg) masculin catalan: ós (ca) masculin chèc: medvěd (cs) masculin còrs: orsu (co) masculin danés: bjørn (da) espanhòl: oso (es) masculin esperanto: urso (eo) estonian: karu (et) finlandés: karhu (fi) francés: ours (fr) masculin hopi: hoonawu (hop) islandés: björn (is) italian: orso (it) masculin kanza: wasábe (ksk) lak: цуша (lbe)

leton: lācis (lv) lituanian: lokys (lt), meškà (lt) neerlandés: beer (nl) norvegian: bjørn (no) masculin omaha-ponca: wasábe (oma) ongrés: medve (hu) osage: wasápe (osa) ossèt : арс (os) polonés: niedźwiedź (pl) portugués: urso (pt) masculin romanés: urs (ro) rus: медведь (ru) sard: ursu (sc) masculin selcop: қвэрӷый (sel) sicilian: ursu (scn) masculin suedés: björn (sv) tatgic: хирс (tg) turc: ayı (tr) ucraïnian: ведмідь (uk) volapük: ber (vo)