pel

Veire tanben : pèl

Occitan

Etimologia

(nom) Del latin pilus.

(prep.) De per e lo.

Prononciacion

/pel/, /pel/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « pel »

Sillabas

pel (1)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pel	pels
[pel]	[pels]

pel masculin

1. Cadun dels filaments de queratina que cobrisson tot o part del còs dels mamifèrs.
2. Cadun dels pels que cobrisson lo cran de l'òme, cabel.

Variantas dialectalas

• peu (gascon), (provençal), (vivaroalpenc)
• piau (lemosin), (auvernhat)
• pial (auvernhat)

Derivats

• pelatge
• pelbufar
• peliça / pelissa
• pellevar
• pelmudar
• pelós
• pelràs
• pelrós
• peluc
• pelufòl
• pelut
• repel

Traduccions

alemand: Haar (de) neutre anglés: hair (en) catalan: pèl (ca) masculin (1), cabell (ca) masculin (2) espanhòl: pelo (es) masculin

francés: poil (fr) masculin (1), cheveu (fr) masculin (2) huastèc: xi' (hus) italian: pelo (it) masculin (1), capello (it) masculin (2) sicilian: pilu (scn) masculin (1), capiddu (scn) masculin (2)

Article indefinit

pel

1. Forma contractada de per lo.

Catalan

Etimologia

De per e el.

Prononciacion

Oriental: central occitan ancian, balear /ˈpaɫ/, /ˈpaɫ/, /ˈpəɫ/, /ˈpəɫ/

Occidental: /ˈpɛɫ/, /ˈpɛɫ/

Sillabas

pel (1)

Article indefinit

pel

1. Forma contractada de per le.

Italian

Etimologia

De per e li.

Prononciacion

occitan ancian

Sillabas

pel (1)

Article indefinit

pel

1. Forma contractada de per li.