plastica

Occitan

Etimologia

• Del latin plasticus, eissit del grèc ancian πλαστικός, plastikos (« relatiu al modelatge »), derivat del verb πλάσσειν, plássein (« motlar, formar »).

Prononciacion

• [plas'tiko̞], /plas'tiko̞/

Sillabas

plas | ti | ca (3)

Nom comun

Plastica femenin

Declinason
Singular	Plural
plastica	plasticas
[plas'tiko̞]	[plas'tiko̞s]

1. (art) Art d’exprimir la forma.
2. Siloeta, forma graciosa d’una persona.
   • Und femna de bèla plastica.

Forma d'adjectiu

Plastica

1. Femenin singular de plastic.

Forma de vèrb

Plastica

1. Tresena persona del singular del present de l'insicatiu de plasticar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de plasticar

Italian

Etimologia

• Del latin plasticus, eissit del grèc ancian πλαστικός, plastikos (« relatiu al modelatge »), derivat del verb πλάσσειν, plássein (« motlar, formar »).

Prononciacion

• [ˈplastika], /ˈplastika/

Forma d'adjectiu

Plastica

1. Femenin singular de palstico

Nom comun

Plastica

1. Plastic, lo compausant quimic
2. (quirurgia) quirurgia plastica e correctritz