platin

Lo platin (1) dins lo Tablèu periodic dels elements.

Occitan

Etimologia

De l’espanhòl platina « petit argent », que lo platin èra considerat cama una impuretat de l’argent quora los espanhòls de Colómbia lo discobrissán.

Prononciacion

lengadocian, argent /plaˈti/, /plaˈti/

provençau /plaˈtĩⁿ/, /plaˈtĩⁿ/

escotar « platin »

Sillabas

pla|tin

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
platin	platins
[plaˈtino]	[plaˈtins]

platin masculin

De platin natiu.

1. Element quimic de numèro atomic 78 e de simbòl Pt, aparten a la seria quimica dels metals de transicion.
2. (metallurgia) Metal pur d'aquel element.
3. (metafòra) Mai preciós que l’aur.

Traduccions

alemand: Platin (de) anglés: platinum (en) armèni: պլատին (hy) basc: platino (eu) catalan: platí (ca)

espanhòl: platino (es) francés: platine (fr) italian: platino (it) portugués: platina (pt) vietnamian: bạch kim (vi)

Anglés

Prononciacion

[?]

Sillabas

pla|tin

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
platin	platins

platin masculin

1. Placa d'estampariá venguda placa de veire dins unes aparelhs

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
platin	platins

platin masculin

1. (medecina) Sal de platin

Francés

Etimologia

De plat.

Prononciacion

/platɛ̃/, /platɛ̃/

Sillabas

pla|tin

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
platin	platins

platin masculin

1. Sablàs