platin
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- De l’espanhòl platina « petit argent », que lo platin èra considerat cama una impuretat de l’argent quora los espanhòls de Colómbia lo discobrissán.
Prononciacion
[plaˈti] , provençau [plaˈtĩⁿ] França (Bearn) : escotar « platin »
Sillabas
pla|tin
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
platin | platins |
[plaˈtino] | [plaˈtins] |
platin masculin
- Element quimic de numèro atomic 78 e de simbòl Pt, aparten a la seria quimica dels metals de transicion.
- (metallurgia) Metal pur d'aquel element.
- (metafòra) Mai preciós que l’aur.
Traduccions
Anglés 
Etimologia
Prononciacion
Sillabas
pla|tin
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
platin | platins |
platin masculin
- Placa d'estampariá venguda placa de veire dins unes aparelhs
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
platin | platins |
platin masculin
- (medecina) Sal de platin
Francés 
Etimologia
- De plat.
Prononciacion
[platɛ̃]
Sillabas
pla|tin
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
platin | platins |
platin masculin
- Sablàs