preciós

Occitan

Etimologia

Del latin pretiosus « preciós ».

Prononciacion

[pɾeˈsjus], /pɾeˈsjus/, provençau [pʀeˈsjus], /pʀeˈsjus/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	preciós	precioses
	[pɾeˈsjus]	[pɾeˈsjuzes]
Femenin	preciosa	preciosas
	[pɾeˈsjuzo̞]	[pɾeˈsjuzo̞s]

preciós

1. Qu'es de grand prètz, d'una granda valor.
   • Una pèira preciosa.
   • De mòbles precioses.
2. (figurat) Qualifica las causas que se'n pòt tirar una granda utilitat, un grand benefici.
   • Pèrdre un temps preciós.
3. Se dich de tot çò que nos es car e que'n fasèm un cas particular.
   • Servi aquela letra qu'es preciosa a nòstra amistiat.
4. (art) Çò qu'es d’una delicatesa extrèma.
   • Aquela jòia es d’un obratge preciós.
5. (pejoratiu) Qu'es cercat, afectar, que manca de simplicitat, de natural.
   • Parla una lenga preciosa.

Sinonims

• requist

Derivats

• preciosament
• preciositat

Reviradas

alemand: kostbar (de), wertvoll (de), affektiert (de) (afectat) anglés: precious (en), affected (en) (afectat) basc: preziatu (eu) catalan: preciós (ca)

espanhòl: precioso (es), afectado (es) francés: précieux (fr) italian: prezioso (it) portugués: precioso (pt), afectado (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin pretiosus « preciós ».

Prononciacion

oriental [pɾəsiˈos], /pɾəsiˈos/, occidental [pɾesiˈos], /pɾesiˈos/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	preciós	preciosos
Femenin	preciosa	precioses

preciós

1. preciós ^(oc)