provar
Occitan
Etimologia
Del latin probare (« esprovar, assajar, examinar, verificar, reconéisser, jutjar, reconéisser coma bon, aprovar, far acceptar, far aprovar, « sometre a l’aprobacion, demostrar »).
Prononciacion
- lengadocian, gascon /pɾuˈβa/
- provençau /pʀuˈva/
Sillabas
pro | var (2)
Vèrb
provar
- Establir la veritat de quicòm pel rasonament o pel testimoniatge.
- (per extension) Mostrar, indicar, marcar.
Derivats
Traduccions
Lengadocian
| Infinitiu | provar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | provant | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | provat | provats | ||||
| femenin | provada | provadas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | pròvi pròve[N 1] |
pròvas | pròva | provam | provatz | pròvan |
| Imperfach | provavi | provavas | provava | provàvem | provàvetz | provavan |
| Preterit | provèri | provères | provèt | provèrem | provèretz | provèron |
| Futur | provarai | provaràs | provarà | provarem | provaretz | provaràn |
| Condicional | provariái | provariás | provariá | provariam | provariatz | provarián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | pròve | pròves | pròve | provem | provetz | pròven |
| Imperfach | provèssi | provèsses | provès provèsse |
provèssem | provèssetz | provèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | pròva ! | — | provem ! | provatz ! | — |
| Negatiu | — | pròves pas ! | — | provem pas ! | provetz pas ! | — |
| Nòtas | ||||||
| ||||||
Catalan
Etimologia
Del latin probare (« esprovar, assajar, examinar, verificar, reconéisser, jutjar, reconéisser coma bon, aprovar, far acceptar, far aprovar, « sometre a l’aprobacion, demostrar »).
Prononciacion
- Oriental: central /pɾuˈβa/, balear /pɾoˈva/, /pɾuˈva/
- Occidental: nord-occidental /pɾoˈβa/, valencian /pɾoˈβaɾ/, /pɾoˈvaɾ/
- Espanha (Barcelona) : escotar « provar »
Sillabas
pro | var (2)
Vèrb
provar
Portugués
Etimologia
Del latin probare (« esprovar, assajar, examinar, verificar, reconéisser, jutjar, reconéisser coma bon, aprovar, far acceptar, far aprovar, « sometre a l’aprobacion, demostrar »).
Prononciacion
- (Portugal) /pɾuˈvaɾ/
- (Brasil) /pɾoˈva(ʁ)/
- Estats Units d'America : escotar « provar »
- Portugal (Porto) : escotar « provar »
Sillabas
pro | var (2)
Vèrb
provar