rano

Esperanto

Etimologia

A partir del latin rāna amb lo sufix -o.

Prononciacion

[ˈrano], /ˈrano/

França (Tolosa) : escotar « rano »

Sillabas

ra | no (2)

Nom comun

rano, plural : ranoj

1. Granòta.

Tondano

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[ɾano], /ɾano/

Nom comun

rano

1. Aiga.

Referéncias

• J.N Sneddon, 1970, The Languages of Minahasa, North Celebes, Oceanic Linguistics IX:1, pp. 11-36, page 20-26.

Tontemboan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[ɾano], /ɾano/

Nom comun

rano

1. Aiga.

Referéncias

• J.N Sneddon, 1970, The Languages of Minahasa, North Celebes, Oceanic Linguistics IX:1, pp. 11-36, page 20-26.