regular

Occitan

Etimologia

(adj.) Del latin regularis.

(verb) Del latin regulare « dirigir »

Adjectiu

Prononciacion

lengadocian, gascon [reɣyˈlaɾ], /reɣyˈlaɾ/

provençau [regyˈlaɾ], /regyˈlaɾ/

escotar « regular »

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	regular	regulars
	[reɣyˈlaɾ]	[reɣyˈlaɾs]
Femenin	regulara	regularas
	[reɣyˈlaɾo]	[reɣyˈlaɾos]

regular masculin

1. Que seguís la regla.
2. Qu'es unifòrme.

Derivats

• regularament

Mots aparentats

• regularitat

Antonims

• irregular

Traduccions

alemand: regelmäßig (de) anglés: regular (en) catalan: regular (ca) espanhòl: regular (es)

francés: régulier (fr) naut sorab: prawidłowny (hsb) italian: regolare (it) portugués: regular (pt)

Vèrb

Prononciacion

lengadocian, gascon [reɣyˈla], /reɣyˈla/

provençau [regyˈla], /regyˈla/

regular

1. Sometre a una règla.
2. Far la regulacion de quicòm.

Mots aparentats

• regulacion

Antonims

• desregular

Traduccions

alemand: regeln (de), regulieren (de), einstellen (de) (tecnologia) anglés: regulate (en), control (en) basc: catalan: regular (ca)

espanhòl: regular (es) francés: réguler (fr) italian: regolare (it) portugués: regular (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin regularis.

Prononciacion

RU [ˈɹɛɡjʊlə], /ˈɹɛɡjʊlə/

EUA [ˈɹɛɡjəlɚ], /ˈɹɛɡjəlɚ/, [ˈɹɛɡl̩ɚ], /ˈɹɛɡl̩ɚ/, [ˈɹɛɡjɪ̈lɚ], /ˈɹɛɡjɪ̈lɚ/

Adjectiu

regular

1. regular ^(oc)

Catalan

Etimologia

(adj.) Del latin regularis.

(verb) Del latin regulare « dirigir »

Adjectiu

Prononciacion

Oriental: central [rəɣuˈɫar], /rəɣuˈɫar/, balear [rəɣuˈɫa], /rəɣuˈɫa/

Occidental [reɣuˈɫaɾ], /reɣuˈɫaɾ/

regular masculin o femenin, (plurals: regulars)

1. regular ^(oc)

Vèrb

Prononciacion

Oriental: [rəɣuˈɫa], /rəɣuˈɫa/

Occidental: nord-occidental [reɣuˈɫa], /reɣuˈɫa/, valencian [reɣuˈɫaɾ], /reɣuˈɫaɾ/

regular

1. regular ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

(adj.) Del latin regularis.

(verb) Del latin regulare « dirigir »

Prononciacion

[reguˈlaɾ], /reguˈlaɾ/

Adjectiu

regular masculin o femenin, (plurals: regulares)

1. regular ^(oc)

Advèrbi

regular

1. D'un biais regular

Vèrb

regular

1. regular ^(oc)

Portugués

Etimologia

(adj.) Del latin regularis.

(verb) Del latin regulare « dirigir »

Prononciacion

Portugal [ʀɨguˈlaɾ], /ʀɨguˈlaɾ/

Brasil [ɦeguˈlaɾ], /ɦeguˈlaɾ/, [xeguˈlaɾ], /xeguˈlaɾ/

Brasil : escotar « regular »

Adjectiu

regular masculin o femenin, (plurals: regulares)

1. regular ^(oc)

Vèrb

regular

1. regular ^(oc)