religiós

Occitan

Etimologia

Del latin religiosus.

Prononciacion

[reliˈd͡ʒjus], /reliˈd͡ʒjus/

França (Bearn) : escotar « religiós »

Sillabas

re | li | giós

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	religiós	religioses
	[reliˈd͡ʒjus]	[reliˈd͡ʒjuzes]
Femenin	religiosa	religiosas
	[reliˈd͡ʒjuzo]	[reliˈd͡ʒjuzos]

religiós masculin

1. Qu'es de la religion.
2. Que seguís estrictament las règlas d'una religion.

Antonims

• antireligiós

Reviradas

alemand: religiös (de), kirchlich (de), fromm (de) anglés: religious (en)

catalan: religiós (ca) francés: religious (fr)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	religiós	religioses
	[reliˈd͡ʒjus]	[reliˈd͡ʒjuzes]
Femenin	religiosa	religiosas
	[reliˈd͡ʒjuzo]	[reliˈd͡ʒjuzos]

religiós masculin

1. Relig. Persona qu'a foncion de prèire dins una religion, membre d'una congregacion religiosa.

Reviradas

alemand: Ordensgeistlicher (de) masculin

francés: religieux (fr) masculin

Catalan

Etimologia

Del latin religiosus.

Prononciacion

[rəliʒiˈos], /rəliʒiˈos/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	religiós	religiosos
	[rəliʒiˈos]	[rəliʒiˈozus]
Femenin	religiosa	religioses
	[rəliʒiˈozə]	[rəliʒiˈozəs]

religiós masculin

1. Religiós.

Antonims

• antireligiós

Nom comun

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	religiós	religiosos
	[rəliʒiˈos]	[rəliʒiˈozus]
Femenin	religiosa	religioses
	[rəliʒiˈozə]	[rəliʒiˈozəs]

religiós masculin

1. Religiós.