rime

Occitan

Prononciacion

lengadocian, provençau /'rime/, /'rime/, provençau /'ʀime/, /'ʀime/

Sillabas

ri|me

Forma de vèrb

rime

1. Primièra persona del singular del present del sudjonctiu de rimar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de rimar

Anglés

Etimologia

(nom 1, verb 1) De l'ancian francic *hrîm « albièira ».

(nom 2) Del francés rime

(nom 3) De

(nom 4) Del latin rima

Prononciacion

/ɹaɪm/, /ɹaɪm/

Sillabas

rime

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
rime	rimes
[ɹaɪm]	[ɹaɪmz]

rime

1. albièira

Nom comun 2

rime

1. (arcaïc) per rythme (rima)

Nom comun 3

rime

1. barròt

Nom comun 4

rime

1. fendilha, ascladura

Vèrb 1

rime

1. congelar

Francés

Etimologia

Del occitan ancian rim benlèu de latin rhythmus « mesura, cadéncia »

Prononciacion

/ʁim/, /ʁim/

Sillabas

rime

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rime	rimes
[ʁim]

rime femenin

1. rima ^(oc)

Forma de vèrb

rime

1. Primièra persona del singular del present de l'indicatiu de rimer
2. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de rimer
3. Primièra persona del singular del present del sudjonctiu de rimer
4. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de rimer
5. Segonda persona del singular de l'imperatiu de rimer

Italian

Prononciacion

/ˈrima/, /ˈrima/

Forma de nom comun

rime

1. Plural de rima