romavatge

Occitan

Etimologia

De romieu amb lo sufix -atge.

Prononciacion

/rumaˈβad͡ʒe/, /rumaˈβad͡ʒe/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « romavatge »

Sillabas

ro | ma | vat | ge (4)

Nom comun

romavatge masculin

1. Viatge religiós, sovent cap a un luòc sagrat.

Parents

• romieu

Sinonims

• pelegrinatge

Variantas dialectalas

• romievatge
• romivatge (lemosin)

Traduccions

alemand: Wallfahrt (de) femenin anglés: pilgrimage (en) catalan: pelegrinatge (ca) masculin, romiatge (ca) masculin ebrèu: עליה לרגל (he) (ali'a la-regel)

espanhòl: peregrinación (es) femenin francés: pèlerinage (fr) masculin italian: pellegrinaggio (it) masculin neerlandés: bedevaart (nl)