romivatge

Occitan

Etimologia

De romiu amb lo sufix -atge.

Prononciacion

/ʁumiˈvad͡ze/, /ʁumiˈvad͡ze/

França (Bearn) - Gascon : escotar « romivatge »

Sillabas

ro | mi | vat | ge (4)

Nom comun

Declinason
Dialècte : naut lemosin
Singular	Plural
romivatge	romivatges
[ʁumiˈvad͡ze]	[ʁumiˈvad͡zej]

romivatge masculin (lemosin)

1. Viatge religios, suvent vers un luòc sagrat.

Variantas dialectalas

• romavatge
• romievatge

Traduccions

alemand: Wallfahrt (de) femenin anglés: pilgrimage (en) catalan: pelegrinatge (ca) masculin, romiatge (ca) masculin ebrèu: עליה לרגל (he) (ali'a la-regel)

espanhòl: peregrinación (es) femenin francés: pèlerinage (fr) masculin italian: pellegrinaggio (it) masculin neerlandés: bedevaart (nl)