romiar

Occitan

Etimologia

Del latin rumĭgare « ruminar ».

Prononciacion

[ruˈmja], /ruˈmja/

França (Bearn) : escotar « romiar »

Sillabas

ro | miar

Vèrb

romiar

1. Fisio. animal. Aquò d'unes animals, mastegar un segond còp lo manjar, pel procèssus de rominacion.
2. fig. Pensar longament, soscar.

Derivats

• romiaire

Variantas dialectalas

• armugar (gascon) (1)
• arromegar (gascon) (1)
• arromigar (gascon) (1)
• ronhar (lemosin)
• rumenar (lemosin)
• remenar (lemosin)

Reviradas

alemand: wiederkäuen (de) (1), grübeln (de) (2) amara: ማመንዥግ (am) (1) anglés: to chew (en)

catalan: remugar (ca) espanhòl: rumiar (es) italian: ruminare (it)