sant

Occitan

Etimologia

Del latin sanctus « sacrat ».

Prononciacion

lengadocian /san/, /san/

escotar « sant »

provençau /sã/, /sã/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
sant	sants
[san]	[sans]

sant (lengadocian), (provençau); masculin, (femenin: santa)

1. Relig. Persona que, de per sa vertut, foguèt reconeguda digna d'un culte per una religion.

Variantas dialectalas

• sent (gascon), (lemosin)

Traduccions

alemand: Heiliger (de) masculin anglés: saint (en) basc: catalan: sant (ca) masculin

espanhòl: santo (es) masculin francés: saint (fr) masculin italian: santo (it) masculin portugués: santo (pt)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	sant	sants
	[san]	[sans]
Femenin	santa	santas
	[ˈsanto̞]	[ˈsanto̞s]

sant (lengadocian), (provençau)

1. Çò qu'es pròpri a Dieu.

Variantas dialectalas

• sent (gascon), (lemosin)

alemand: heilig (de) anglés: holy (en) bielorús: святы (be) catalan: sant (ca) espanhòl: santo (es)

francés: saint (fr) italian: santo (it) portugués: santo (pt) rus: святой (ru) ucraïnian: святий (uk)

Catalan

Etimologia

Del latin sanctus « sacrat ».

Prononciacion

Oriental: central /ˈsan/, /ˈsan/, balear /ˈsant/, /ˈsant/, /ˈsan/, /ˈsan/

Occidental: nord-occidental /ˈsan/, /ˈsan/

Nom comun

sant masculin, (femenin: santa)

1. sant ^(oc)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	sant	sants
Femenin	santa	santes

sant

1. sant ^(oc)