semenar

Occitan

Etimologia

Del latin sēmĭnāre.

Prononciacion

/semeˈna/, /semeˈna/

França (Bearn) : escotar « semenar »

Sillabas

se | me | nar (3)

Vèrb

semenar

1. Agr. Escampar o plantar la grana d'una planta dins la tèrra preparada per la recebre, perque i nasca aquela planta.

Derivats

semen semenadís semenada semenador

semenaire semenalhas semenason semenatge

Variantas dialectalas

• semnar (lemosin)

Traduccions

alemand: säen (de) anglés: to sow (en) bielorús: сеяць (be) imperfectiu breton: hadañ (br) catalan: sembrar (ca) espanhòl: sembrar (es) esperanto: semi (eo) francés: semer (fr)

italian: seminare (it) neerlandés: zaaien (nl) portugués: semear (pt) romanés: a semăna (ro) rus: сеять (ru) imperfectiu sapadin: saan (sapadin) sicilian: siminari (scn) ucraïnian: сіяти (uk) imperfectiu