semen
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
Del latin sēmen.
Prononciacion
- [seˈmen]
- Lengadocian : escotar « semen »
Sillabas
se|men
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
semen | semens |
[seˈmen] | [seˈmens] |
semen masculin o femenin
- (generic) Element originari d’un èsser.
- (botanica e agricultura) Ovul fecondat que dona de novelas plantas après dispersion e germinacion e que, en agricultura, òm semena.
- (biologia) Espèrma, substància mascla que los animals son engendrats.
Variantas dialectalas
Derivats
Sinonims
Traduccions
|
Anglés 
Etimologia
Del latin sēmen.
Prononciacion
- [ˈsiːmən]
Sillabas
se|men
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
semen | semens |
[ˈsiːmən] | [ˈsiːmənz] |
semen
- (biologia) Semen, substància mascla que los animals son engendrats: espèrma
Catalan 
Etimologia
Del latin sēmen.
Prononciacion
- oriental [ˈsɛmən]
- occidental [ˈsemen]
Sillabas
se|men
Nom comun
semen masculin, (plural sèmens / sémens)
- (biologia) semen (oc), substància mascla que los animals son engendrats: espèrma
Espanhòl 
Etimologia
Del latin sēmen.
Prononciacion
[semen]
Sillabas
se|men
Nom comun
semen masculin, solament al singular