sinus
Occitan
Etimologia
Del latin sinus « corba, replec »
Prononciacion
/ˈsinys/ França (Bearn) : escotar « sinus »
Sillabas
si|nus
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| sinus | sinuses |
| [ˈsinys] | [ˈsinyzes] |
zenit masculin
- (anatomia) Cavitat irregulara d'unes òsses, d'unes canals. Se dich subretot de las cavitats dels òsses del crani.
- (matematicas) Foncion trigonometrica egala al respècte de la longor del costat opausat a un angle donat per aquela de l’ipotenusa de tot triangle rectangle bastit sus aquel angle.