sucrièr

Veire tanben : sucrier

Un sucrièr provençal ancian

Occitan

Etimologia

De sucre amb lo sufix -ièr.

Prononciacion

[syˈkɾjɛ], /syˈkɾjɛ/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « sucrièr »

Sillabas

su | crièr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sucrièr	sucrièrs
[syˈkɾjɛ]	[syˈkɾjɛs]

sucrièr masculin

1. Recipient que conten de sucre.

Reviradas

alemand: Zuckerdose (de) femenin anglés: sugar bowl (en) armèni: շաքարաման (hy) bulgar: захарница (bg) femenin catalan: sucrera (ca) femenin chèc: cukřenka (cs) femenin espanhòl: azucarera (es) femenin esperanto: sukerujo (eo) finlandés: sokeriastia (fi) francés: sucrier (fr) masculin

galèc: azucreiro (gl) masculin grèc: ζαχαριέρα (el) italian: zuccheriera (it) femenin neerlandés: suikerpot (nl) ongrés: cukortartó (hu) polonés: cukiernica (pl) femenin portugués: açucareiro (pt) masculin rus: сахарница (ru) femenin turc: şekerlik (tr) ucraïnian: цукорниця (uk) femenin