sufix

Veire tanben : sufixe

Occitan

Etimologia

Manlèu del latin suffixus, participi passat de suffigere (« fixar per dejós »).

Prononciacion

• [sy'fits], /sy'fits/

Sillabas

su | fix (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
sufix	sufixes
[sy'fits]	[sy'fises]

sufix masculin (lengadocian)

1. (Gramatica) Afix apondut a la fin d’un mot
2. (Informatica) Extension d’una donada per la qualificar, la completar

Sinonims

• finala
• flexion
• terminason

Traduccions

anglés: suffixe (en) catalan: sufix (ca)

francés: suffixe (fr) italian: suffisso (it)

Catalan

Etimologia

Manlèu del latin suffixus, participi passat de suffigere (« fixar per dejós »).

Prononciacion

Oriental: central /suˈfiks/, balear /suˈfics/, /suˈfiks/ Occidental: /suˈfiks/

Espanha (Barcelona) : escotar « sufix »

Sillabas

su | fix (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sufix	sufixos

sufix masculin

1. Sufix

Romanés

Etimologia

Manlèu del latin suffixus, participi passat de suffigere (« fixar per dejós »).

Prononciacion

/su'fiks/

Sillabas

su | fix (2)

Nom comun

sufix neutre

1. Sufix