tartuga

Una tartuga de mar.

Occitan

Etimologia

D'una forma feminina del latin tartarūchus, manlevat al grèc ancian ταρταροῦχος (tartaroûkhos) « abitant del Tartar », qu'es l'infèrn del Grècs ancians.

Prononciacion

[taɾˈtyɣo], /taɾˈtyɣo/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « tartuga »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
tartuga	tartugas
[taɾˈtyɣo]	[taɾˈtyɣos]

tartuga femenin

1. Zool. Nom comun de los reptils de l'òrdre dels quelonians, que lo còs es protegit per una clòsca.

Reviradas

abenaqui de l'èst : ámihkənahkʷ (aaq) algonquin : mikinàk (alq) alemand : Schildkröte (de) femenin afrikaans : skilpad (af) alemand : Schildkröte (de) femenin anglés : tortoise (en), turtle (en) atikamekw : mikinakw (atj) catalan: tortuga (ca) femenin còrs: cuperchjata (co), cuparchjata (co) chèc: želva (cs) espanhòl : tortuga (es) femenin

esperanto: testudo (eo) francés: tortue (fr) femenin italian : tartaruga (it) femenin neerlandés: schildpad (nl) polonés : żółw (pl) masculin ongrés: teknős (hu) portugués: tartaruga (pt) femenin romanés: ţestoasă (ro) femenin sicilian: tartuca (scn) suedés: sköldpadda (sv) ucraïnian: черепахa (uk)