taschanter

Un article de Wikiccionari.

Romanch

Etimologia

De taschair amb lo sufix causatiu -anter.

Prononciacion

[?]

Vèrb

taschanter (puter)

  1. Far se calar.

Conjugason

Puter
Infinitiu taschanter
Gerondiu taschantand
Participi passat
singular plural
masculin taschanto taschantos
femenin taschanteda taschantedas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
eau el
ela
nus vus els
elas
Present taschaint taschaintast taschainta taschantains taschantais taschaintan
Imperfach taschantaiva taschantaivast taschantaiva taschantaivans taschantaivas taschantaivan
Preterit taschantet taschantettast taschantet taschantettans taschantettas taschantettan
Futur taschantaro taschantarost taschantaro taschantarons taschantaros taschantaron
Condicional taschantess taschantessast taschantess taschantessans taschantessas taschantessan
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
eau el
ela
nus vus els
elas
Present taschainta taschaintast taschainta taschaintans taschaintas taschaintan
Imperfach taschantess taschantessast taschantess taschantessans taschantessas taschantessan
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
eau el
ela
nus vus els
elas
taschainta ! taschantè !
Nòtas