calar

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *callō, en latin classic chalō, manlevat al grèc ancian χαλάω.

Prononciacion

/kaˈla/, /kaˈla/

escotar « calar »

Sillabas

ca|lar

Vèrb

calar

1. Arrestar de parlar.
2. baissar las velas.
3. getar los filats dins la mar.
   1. (per extension) pausar de tendèlas per trapar d'aucelons.
4. Aturar bruscament un motor.
5. (provençau) Anar o menar quaucarren cap aval.

   Buta per còp d’azard una pèira que cala e esclata ambé çaganh. (A. Goyot)

se calar

1. S'abstenir de parlar.
2. Se calmar, daissar de far.
3. Se calmar, en parlar de la mar, dels vents.
4. S'afonsar

Variantas dialectalas

• calhar
• carar

Sinonims

• taisar
• tàiser

Anar o menar quaucarren cap aval

• davalar

Antonims

• parlar

Anar o menar quaucarren cap aval

• nautar
• ennauçar
• montar

Traduccions

S'abstenir o arrestar de parlar
alemand: schweigen (de) anglés: to shut up (en) catalan: callar (ca) espanhòl: callar (es)	francés: taire (fr) italian: tacere (it) romanés: a tăcea (ro) sicilian: tàciri (scn), nun pipitiari (scn) portugués: calar (pt)

Dins lo domèni maritim
alemand: anglés: cast (en), throw, (en), lower (en) basc: catalan: calar (ca)	espanhòl: calar (es) francés: vela: caler (fr), filets: tendre (fr), jeter (fr) italian: portugués: calar (pt)

Anar o menar quaucarren cap aval
anglés: to lower (en) catalan: baixar (ca) espanhòl: bajar (es)	francés: baisser (fr), descendre (fr) italian: abbassare (it) sicilian: calari (scn)

Catalan

Etimologia

Del latin vulgar *callō, en latin classic chalō, manlevat al grèc ancian χαλάω.

Prononciacion

Oriental: /kəˈɫa/, /kəˈɫa/

Occidental: nord-occidental /kaˈɫa/, /kaˈɫa/, valencian /kaˈɫaɾ/, /kaˈɫaɾ/

Sillabas

ca|lar

Vèrb

calar

1. calar ^(oc), dins lo domèni maritim.
2. calar ^(oc), per un motor.
3. Devinar o comprendre las intencions d'algú.
4. Ficar quicòm plan dedins.

Espanhòl

Etimologia

(verb.) Del latin vulgar *callō, en latin classic chalō, manlevat al grèc ancian χαλάω.

(adj e nom) De cal (calç)

Prononciacion

/kaˈlaɾ/, /kaˈlaɾ/

Sillabas

ca|lar

Vèrb

calar

1. calar ^(oc), dins lo domèni maritim.
2. calar ^(oc), per un motor.
3. Ficar quicòm plan dedins.

Nom comun e adjectiu

calar masculin o femenin

Declinason
Singular	Plural
calar	calares
[kaˈlaɾ]	[kaˈlaɾes]

1. Calcari

Portugués

Etimologia

Del latin vulgar *callō, en latin classic chalō, manlevat al grèc ancian χαλάω.

Prononciacion

Portugal /kɐˈlaɾ/, /kɐˈlaɾ/

Brasil /kaˈla(ɾ)/, /kaˈla(ɾ)/

Sillabas

ca|lar

Vèrb

calar

1. Arrestar de parlar.
2. getar los filats dins la mar.
3. Ficar quicòm plan dedins.
4. Plaçar endacòm que cal

se calar

1. S'abstenir de parlar.
2. S'abstenir de bruch.
3. Morir