telh

Telh, fuèlhas e fruches

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar tĭlius, e classic tĭlia.

Prononciacion

[tel], /tel/

França (Bearn) : escotar « telh »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
telh	telhs
[tel]	[tels]

telh masculin (lengadocian), (gascon)

1. Bot Arbre del genre Tillia.

Variantas dialectalas

• telhòl (auvernhat)
• telhòu (provençal), (lemosin), (vivaroaupenc)
• tilh (gascon)
• tilhòl (auvernhat)
• tilhòu (gascon)

Traduccions

alemand: Linde (de) femenin anglés: lime (en) catalan: tell (ca) masculin còrs : tigliolu (co) masculin espanhòl: tilo (es) masculin finlandés : lehmus (fi), niinipuu (fi) francés: tilleul (fr) masculin

italian : tiglio (it) masculin olonèts: niinipuu (olo) oneida: ohósleˀ (one) portugués: tília (pt) romanch : tigl (rm), glienda (rm) sami del nòrd : ninnamuorra (se)