tintar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Derivat de tinta.

Prononciacion

/tinˈta/

França (Bearn) : escotar « tintar »

Vèrb

tintar

  1. Impregnar amb un pigment o una tinta per fin de colorar.

Sinonims

Antonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu tintar
Gerondiu tintant
Participi passat
singular plural
masculin tintat tintats
femenin tintada tintadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present tinti
tinte[N 1]
tintas tinta tintam tintatz tintan
Imperfach tintavi tintavas tintava tintàvem tintàvetz tintavan
Preterit tintèri tintères tintèt tintèrem tintèretz tintèron
Futur tintarai tintaràs tintarà tintarem tintaretz tintaràn
Condicional tintariái tintariás tintariá tintariam tintariatz tintarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present tinte tintes tinte tintem tintetz tinten
Imperfach tintèssi tintèsses tintès
tintèsse
tintèssem tintèssetz tintèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu tinta ! tintem ! tintatz !
Negatiu tintes pas ! tintem pas ! tintetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)