titani
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan
Occitan 
Etimologia
- (1803) De l’alemand Titan, descobèrt per Martin Heinrich Klaproth en 1791 e nomenat segpn Titan (« Titan »), eissit del grèc ancian Τιτάν, Titán.
[ti'ta]
Sillabas
ti | ta | ni (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
titani | titanis |
titani
- (Quimia) (Indenombrable) Element quimic metallic de simbòl Ti e de num§ro atomic 22.
- (Quimia) (Indenombrable) Metal pur d'aqueste element, blanc brilhant, que s'encontra dins fòrça ròcas ignèas o sedimentàrias