traite
Aparéncia
Occitan
Etimologia
Del latin tradĭtor.
Prononciacion
- /ˈtɾaite/
- França (Bearn) - Lengadocian : escotar « traite »
Sillabas
trai|te
Adjectiu
traite masculin
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | traite | traites |
[ˈtɾaite] | [ˈtɾaites] | |
Femenin | traita | traitas |
[ˈtɾaito̞] | [ˈtɾaito̞s] |
- Que traís.
Sinonims
Derivats
Traduccions
Nom comun
traite masculin, (femenin : traita)
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
traite | traites |
[ˈtɾaite] | [ˈtɾaites] |
- Lo que que traís.
Derivats
Sinonims
Traduccions
Francés
Etimologia
Prononciacion
- /ˈtɾaite/
Sillabas
trai|te
Nom comun
traite masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
traite | traites |
[ˈtɾaite] | [ˈtɾaites] |
Forma d'adjectiu
traite
- femenin singular de trait.
Forma de vèrb 1
traite
- Participi passat femenin singular de traire, (mólzer)
Forma de vèrb 2
traite
- Primièra persona del singular del present de l’indicatiu de traiter
- Tresena persona del singular del present de l’indicatiu de traiter
- Primièra persona del singular del present del subjonctiu de traiter
- Tresena persona del singular del present del subjonctiu de traiter
- Segonda persona del singular de l’imperatiu de traiter