trapa

Occitan

Etimologia

Del francic *trappa « tenda, trapèla ».

Prononciacion

[ˈtɾapo], /ˈtɾapo/

França (Bearn) : escotar « trapa »

Sillabas

tra | pa

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
trapa	trapas
[ˈtɾapo]	[ˈtɾapos]

trapa femenin

1. Pòrta orizontala al nivèl del sòl.
2. (lemosin) Tenda, trapèla.
3. (lemosin) Engana.

Derivats

• trapar
• trapèla

Reviradas

alemand: Falltür (de) femenin anglés: trapdoor (en) catalan: trapa (ca) femenin

espanhòl: trampa (es) femenin francés: trappe (fr) femenin

Forma de vèrb

trapa

1. Tresena persona del singular al present de trapar.

Catalan

Etimologia

Del francic *trappa « tenda, trapèla ».

Prononciacion

[ˈtɾapə], /ˈtɾapə/ (oriental), [ˈtɾapa], /ˈtɾapa/ (occidental)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
trapa	trapes
[ˈtɾapə]	[ˈtɾapəs]

trapa femenin

1. Trapa, pòrta dins lo sòl.