traumà

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian τραῦμα.

Prononciacion

lengadocian, gascon /tɾawˈma/, /tɾawˈma/

procençau /tʀawˈma/, /tʀawˈma/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
traumà	traumàs
[tɾawˈma]	[tɾawˈmas]

traumà masculin

1. (patologia) Nafrada o lesion locala causada per una violéncia exteriora.
2. (patologia e psicologia) Eveniment o experiéncia, fisica o psiquica, que produtz una ferida o una importanta perturbacion neuropsiquica.
3. (psiquiatria) Eveniment de la pichona enfança que daissa una emprenta pel rèsta la vida.

Parents

• traumatisme

Traduccions

alemand: Trauma (de) anglés: trauma (en) basc: catalan: trauma (ca)

espanhòl: trauma (es) francés: trauma (fr) italian: trauma (it) portugués: trauma (pt)