util

Occitan

Etimologia

Del latin utilis, derivat de uti (« gausir », « profièchar de »)

Prononciacion

• [y'til], /y'til/

Sillabas

u | til (2)

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	util	utils
	[y'til]	[y'tils]
Femenin	utila	utilas
	[y'tilo̞]	[y'tilo̞]

util

1. Qu'es profechós o avantatjós; que servís a quicòm.
2. (geografia) Qualifica la partida economicament activa d'un país o d’una nacion.

Variantas dialectalas

• utile (auvernhat), (gascon), (lemosin), (provençau), (vivaroaupenc)

Reviradas

alemand: nützlich (de) anglés: usefull (en) catalan: útil (ca) francés: utile (fr)

italian: utile (it) neerlandés: nuttig (nl) portugués: útil (pt) espanhòl: útil (es)