servir
 Veire tanben : servar
|
Occitan
Etimologia
Del latin servire (« servir », « èsser esclau », « viure dins la servitud »).
Prononciacion
- lengadocian, gascon /seɾˈβi/
- escotar « servir »
- provençau /seʀˈvi/
Sillabas
ser|vir
Vèrb
servir
- S’aquitar d'unes oficis, de cèrtas obligacions al respècte d'una persona o una collectivitat.
- (subretot) S’aquitar d'unas foncions près de qualqu’un coma servicial.
- Realizar per qualqu’un los meteisses servicis qu’un servicial fa a son mèstre.
- Provesir; s’ocupar de qualqu’un, li balhar de merças o de servicis.
- Far de bons oficis a qualqu’un, l’ajudar, le segondar, l’assistir.
- (Jòcs de cartas) Distribuir las cartas.
se servir
- (Pronominal) Prene.
- (Pronominal) (Cosina) Emplir sa sieta o son veire.
Conjugason
| Infinitiu | servir | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | servissent | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | servit | servits | ||||
| femenin | servida | servidas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | servissi | servisses | servís | servissèm | servissètz | servisson |
| Imperfach | servissiái | servissiás | servissiá | servissiam | servissiatz | servissián |
| Preterit | serviguèri | serviguères | serviguèt | serviguèrem | serviguèretz | serviguèron |
| Futur | servirai | serviràs | servirà | servirem | serviretz | serviràn |
| Condicional | serviriái | serviriás | serviriá | serviriam | serviriatz | servirián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | servisca | serviscas | servisca | serviscam | serviscatz | serviscan |
| Imperfach | serviguèsse | serviguèsses | serviguèsse | serviguèssem | serviguèssetz | serviguèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | servís ! | — | serviscam ! | servissetz ! | — |
| Negatiu | — | serviscas pas ! | — | serviscam pas ! | serviscatz pas ! | — |
Traduccions
Catalan
Etimologia
Del latin servire (« servir », « èsser esclau », « viure dins la servitud »).
Prononciacion
Oriental: central /sərˈbi/, balear /səɾˈvi/ Occidental: nord-occidental /serˈβi/, valencià /seɾˈbiɾ/, /seɾˈviɾ/
Espanha (Barcelona) : escotar « servir »
Sillabas
ser|vir
Vèrb
servir
Francés
Etimologia
Del latin servire (« servir », « èsser esclau », « viure dins la servitud »).
Prononciacion
/sɛʁ.viʁ/
França (Vòges) : escotar « servir » França (Sesseraç) : escotar « servir » França (Somain) : escotar « servir »
Sillabas
ser|vir
Vèrb
servir
Espanhòl
Etimologia
Del latin servire (« servir », « èsser esclau », « viure dins la servitud »).
Prononciacion
/seɾˈβiɾ/
Veneçuèla : escotar « servir »
Sillabas
ser|vir
Vèrb
servir
Vèrb
servir
Portugués
Etimologia
Del latin servire (« servir », « èsser esclau », « viure dins la servitud »).
Prononciacion
/sɛɾˈβiɾ/
Estats Units d'America : escotar « servir »
Sillabas
ser|vir
Vèrb
servir