véser

Occitan

Etimologia

Del latin videre.

Prononciacion

/ˈbeze/, /ˈbeze/

França (Bearn) : escotar « véser »

Vèrb

véser (gascon) (lengadocian)

1. Percebre l'imatge d'un objècte que los rais luminoses venent d'aqueste darrièr forman sobre la retina.

• Véser qualqu'un o quicòm.
• Véser de sos uelhs.

Variantas dialectalas

• veire
• véder

Traduccions

anglés: to see (en) afrikaans: sien (af) basc: ikusi (eu) catalan: veure (ca) alemand: sehen (de) espanhòl: ver (es) francés: voir (fr)

islandés: sjá (is) italian: vedere (it) meglenoromanés: videari (ruq) neerlandés: zien (nl) norvegian: se (no) romanés: a vedea (ro) sicilian: vìdiri (scn)

Conjugason

Lengadocian

Font : vèrb’Òc, Lo Congrès.

Infinitiu	veire véser
Gerondiu	en vesent
Participi passat
	singular			plural
masculin	vist			vistes
femenin	vista			vistas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	vesi	veses	vei	vesèm	vesètz	veson
Imperfach	vesiái	vesiás	vesiá	vesiam	vesiatz	vesián
Preterit	vegèri	vegères	vegèt	vegèrem	vegèretz	vegèron
Futur	veirai	veiràs	veirà	veirem	veiretz	veiràn
Condicional	veiriái	veiriás	veiriá	veiriam	veiriatz	veirián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	veja	vejas	veja	vejam	vejatz	vejan
Imperfach	vegèsse	vegèsses	vegèsse	vegèssem	vegèssetz	vegèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	veja !	—	vejam !	vejatz !	—
Negatiu	—	vejas pas !	—	vejam pas !	vejatz pas !	—