victòria

Veire tanben : victoria

Occitan

Etimologia

Del latin victoria.

Prononciacion

[bitˈtɔɾjo], /bitˈtɔɾjo/

França (Bearn) : escotar « victòria »

Sillabas

vic | tò | ria (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
victòria	victòrias
[bitˈtɔɾjo]	[bitˈtɔɾjos]

victòria femenin

1. Accion de ganhar una batalha, un jòc.
2. Fach de véncer.

Sinonims

• vencement
• venciment

Antonims

• desfacha

Traduccions

alemand: Sieg (de) masculin anglés: victory (en) catalan: victòria (ca) femenin

espanhòl: victoria (es) femenin francés: victoire (fr) femenin italian: vittoria (it) femenin

Catalan

Etimologia

Del latin victoria.

Prononciacion

[bikˈtɔɾiə], /bikˈtɔɾiə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
victòria	victòries
[bikˈtɔɾiə]	[bikˈtɔɾiəs]

victòria femenin

1. Victòria.