Vejatz lo contengut

wocokorić

Un article de Wikiccionari.

Naut sorab

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/u̯ot͡sokoʀit͡ʃ/

Vèrb

wocokorić perfectiu

  1. Sucrar.

Mots aparentats

Conjugason

Naut sorab
Infinitiu wocokorić
Participi passat
singular
masculin wocokoreny
femenin wocokorena
neutre wocokorene
Mòde indicatiu
nombre singular plural dual
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ja ty wón
wona
wono
wone
my vy woni
wone
mój wój wonaj
wonej
Present wocokoru wocokoriš wocokori wocokorimy wocokoriće wocokora wocokorimoj wocokoritaj
wocokoritej
wocokoritaj
wocokoritej
Preterit wocokorich wocokori wocokori wocokorichmy wocokorišće wocokorichu wocokorichmoj wocokorištaj
wocokorištej
wocokorištaj
wocokorištej
Mòde imperatiu
nombre singular plural dual
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ja ty wón
wona
wono
wone
my vy woni
wone
mój wój wonaj
wonej
Imperatiu wocokor ! wocokormy ! wocokorće ! wocokormoj ! wocokortaj !
wocokortej !
Passat
Nombre singular plural dual
Masculin wocokorił wocokorili wocokoriłoj
Femenin wocokoriła wocokoriłe wocokoriłoj
Neutre wocokoriło wocokoriłe wocokoriłoj
Nòtas

Referéncias

  • Ludmila Budarjowa, 1990, Słownik hornjoserbsko-němski. Wörterbuch Obersorbisch-deutsch, Budyšin-Bautzen, Domowina-Verlag.