Vejatz lo contengut

abaucar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/aβawˈka/

Sillabas

a | bau | car (3)

Vèrb

abaucar

  1. Calmar, apasimar.

s'abaucar

  1. Se calmar.
    • L'oratge s'abauca.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu abaucar
Gerondiu abaucant
Participi passat
singular plural
masculin abaucat abaucats
femenin abaucada abaucadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present abauqui
abauque[N 1]
abaucas abauca abaucam abaucatz abaucan
Imperfach abaucavi abaucavas abaucava abaucàvem abaucàvetz abaucavan
Preterit abauquèri abauquères abauquèt abauquèrem abauquèretz abauquèron
Futur abaucarai abaucaràs abaucarà abaucarem abaucaretz abaucaràn
Condicional abaucariái abaucariás abaucariá abaucariam abaucariatz abaucarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present abauque abauques abauque abauquem abauquetz abauquen
Imperfach abauquèssi abauquèsses abauquès
abauquèsse
abauquèssem abauquèssetz abauquèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu abauca ! abauquem ! abaucatz !
Negatiu abauques pas ! abauquem pas ! abauquetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)