aerian
Occitan
Etimologia
- Deribat del latin aer « air »
Prononciacion
- Lengadocian, gascon /aeˈrja/
- escotar « aerian »
- Procençau /aeˈʀjãⁿ/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | aerian | aerians |
| [aeˈrja] | [aeˈrjas] | |
| Femenin | aeriana | aerianas |
| [aeˈrjano̞] | [aeˈrjano̞s] | |
aerian
- Qu'es format d’aire, qu'a rapòrt amb l’aire, qu'es un efièch de l’aire, o que se debana dins l’aire.
- (metafòra) Qu'exprimís la leugieretat, la finesa, la delicadesa o la subtilitat.
- (botanica) Se dich d’un organ d’una planta que se desvolopa dins l’aire.