aliment

Occitan

Etimologia

Del latin alimentum, de alere.

Prononciacion

[ali'men], /ali'men/ França (Bearn) : escotar « aliment »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
aliment	aliments
[ali'ment]	[ali'ments]

aliment masculin

1. Çò que se manja e servís a manténer la vida.
2. (figurat) Çò que servís a manténer quicòm.
   • La fusta es l’aliment del fuòc.

Sinonims

• lo manjar (1)
• denada (1)
• recapte (1)
• biaça (1)
• aprovesiment

Traduccions

alemand: Nahrung (de) anglés: aliment (en) catalan: aliment (ca) espanhòl: alimento (es)

francés: aliment (fr) italian: alimento (it) neerlandés: portugués: alimento (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin alimentum, de alere.

Prononciacion

[alɪmənt], /alɪmənt/

Nom comun

aliment masculin

1. (rare) Çò que se manja
2. (figurat) Çò que servís a manténer quicòm.

Vèrb

aliment

1. (passat d'usatge) Alimentar
2. (figurat) Provesir quicòm.

Catalan

Etimologia

Del latin alimentum, de alere.

Prononciacion

Espanha (Manresa) : escotar « aliment »

Prononciacion

Oriental: central [əɫiˈmen], balear [əɫiˈment], [əɫiˈmen]

Occidental: nord-occidental [aɫiˈmen], valencià [aɫiˈment], [aɫiˈmen]

Nom comun

aliment masculin

1. Çò que se manja

Francés

Etimologia

Del latin alimentum, de alere.

Prononciacion

Soïssa (Lausana) : escotar « aliment »

Prononciacion

[a.li.mɑ̃], /a.li.mɑ̃/

Nom comun

aliment masculin

1. Aliment