anomal
Aparéncia
Occitan
Etimologia
- Del latin anomalus, del grèc ancian ἀνώμαλος, inegal, irregular
Prononciacion
/anu'mal/
Sillabas
a|no|mal
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | anomal | anomals |
| [anu'mal] | [anu'mals] | |
| Femenin | anomala | anomalas |
| [anu'malo̞] | [anu'malo̞s] | |
anomal (lengadocian)
Variantas dialectalas
- anomau (gascon, provençau)
Derivats
Traduccions
Alemand
Etimologia
- Del latin medieval anormalis
Prononciacion
/anoˈmaːl/
Sillabas
a|nor|mal
Adjectiu
anomal
Francés
Etimologia
- Del latin medieval anormalis
Prononciacion
/anɔmal/
Sillabas
a|no|mal
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | anomal | anomaux |
| [anɔmal] | [anɔmo] | |
| Femenin | anomale | anomales |
| [anɔmal] | [anɔmal] | |
anomal