anomalia

Occitan

Etimologia

Del latin anomalia, del,grèc ancian ἀνωμαλία, asperitat, irregularitat

Prononciacion

[anuma'lio̞], /anuma'lio̞/

Sillabas

a|no|ma|lia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anomalia	anomalias
[anuma'lio̞]	[anuma'lio̞s]

anomalia femenin

1. Estat de çò qu'es anormal o anomal.
2. (astronomia) Irregularitat dels movements planetaris.
3. (per extension) Angle que mesura aquela irregularitat.

Reviradas

alemand: Anomalie (de) anglés: anomaly (en) basc: anomalia (eu) catalan: anomalia (ca)

espanhòl: anomalía (es) francés: anomalie (fr) italian: anomalia (it) portugués: anomalia (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin anomalia, del,grèc ancian ἀνωμαλία, asperitat, irregularitat

Prononciacion

Balearic [ənoməˈliə], /ənoməˈliə/, Central [ənuməˈliə], /ənuməˈliə/, Valencian [anomaˈlia], /anomaˈlia/

Sillabas

a|no|ma|lia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anomalia	anomalies

anomalia femenin

1. anomalia ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin anomalia, del,grèc ancian ἀνωμαλία, asperitat, irregularitat

Prononciacion

[anomaˈlia], /anomaˈlia/

Sillabas

a|no|ma|lia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anomalia	anomalie

anomalia femenin

1. anomalia ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin anomalia, del,grèc ancian ἀνωμαλία, asperitat, irregularitat

Prononciacion

Portugal [ɐnumɐˈliɐ], /ɐnumɐˈliɐ/; Brasil [ãnõmaˈliɐ], /ãnõmaˈliɐ/, [anomaˈlijə], /anomaˈlijə/

Sillabas

a|no|ma|lia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anomalia	anomalias

anomalia femenin

1. anomalia ^(oc)