anormal

Occitan

Etimologia

Del latin medieval anormalis

Prononciacion

[anuɾ'mal], /anuɾ'mal/

Sillabas

a|nor|mal

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	anormal	anormals
	[anuɾ'mal]	[anuɾ'mals]
Femenin	anormala	anormalas
	[anuɾ'malo̞]	[anuɾ'malo̞s]

anormal (lengadocian)

1. Qu'es contrari a las règlas que semblan regir son genre o son espècia.
2. (per extension) Que passa la mesura comuna.

Variantas dialectalas

• anormau (gascon, provençau)

Derivats

• anormalament
• anormalitat

Antonims

• normal

Parents

• normalament
• normalitat
• nòrma

Traduccions

alemand: unnormal (de) anglés: abnormal (en) basc: anormala (eu) catalan: anormal (ca)

espanhòl: anormal (es) francés: anormal (fr) italian: abnorme (it), anormale (it) portugués: anormal (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anormal	anormals
[anuɾ'mal]	[anuɾ'mals]

anormal (lengadocian), masculin, (equivalent femenin: anormala)

1. Persona que l’estat o lo comportament es pas normal.

Variantas dialectalas

• anormau (gascon, peovençau)

Catalan

Etimologia

Del latin medieval anormalis

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « anormal »

Prononciacion

Oriental: [ənurˈmaɫ], /ənurˈmaɫ/, balear [ənoɾˈmaɫ], /ənoɾˈmaɫ/, [ənurˈmaɫ], /ənurˈmaɫ/

Occidental: [anoɾˈmaɫ], /anoɾˈmaɫ/

Sillabas

a|nor|mal

Adjectiu

anormal masculin o femenin, (plural: anormals)

1. anormal ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anormal	anormals

anormal masculin o femenin

1. Persona tocada d'un sindròme patologic.
2. Enfant inadaptat.

Espanhòl

Etimologia

Del latin medieval anormalis

Prononciacion

escotar « anormal »

Prononciacion

[anoɾˈmal], /anoɾˈmal/

Sillabas

a|nor|mal

Adjectiu

anormal masculin o femenin, (plural: anormales)

1. anormal ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin medieval anormalis

Prononciacion

[anɔʁmal], /anɔʁmal/

Sillabas

a|nor|mal

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	anormal	anormaux
	[anɔʁmal]	[anɔʁmo]
Femenin	anormale	anormales
	[anɔʁmal]	[anɔʁmal]

anormal

1. anormal ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anormal	anormaux
[anɔʁmal]	[anɔʁmo]

anormal masculin

1. anormal ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin medieval anormalis

Prononciacion

Portugal [ɐnɔɾˈmaɫ], /ɐnɔɾˈmaɫ/; Brasil [ɐnɔrˈmaɫ], /ɐnɔrˈmaɫ/, [anoɾˈmaw], /anoɾˈmaw/

Sillabas

a|nor|mal

Adjectiu

anormal masculin o femenin, (plural: anormais)

1. anormal ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
anormal	anormais

anormal masculin o femenin

1. anormal ^(oc)