argon

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De l’anglés argon, creat en 1894 del anglés άργόν de ἀργός inactiu, inèrt.

Prononciacion

lengadocia, gascon /aɾ'ɣu/
provençau /aʀ'gũⁿ/

Sillabas

ar|gon

Nom comun

argon masculin singular

  1. (elements, indenombrable) Element quimic de numèro atomic 18 e de simbòl Ar, un dels gases rars.
  2. (quimia, indenombrable) Gas monoatomic d'aquel element (Ar), incolòr, inodòr e inèrt, amb la proprietat d’intrar de biais fòrça mal aisit en combinason. Es un dels gases constitutius de l’atmosfèra.

argon masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascn
Singular Plural
argon argons
[aɾ'ɣu] [aɾ'ɣus]
  1. (quimia fisica) Atòm (o, per elipsi, nuclèu) d’argon.

Derivats

Traduccions

Anglés

Etimologia

Creat en 1894 del anglés άργόν de ἀργός inactiu, inèrt.

Prononciacion

EUA /ˈɑːɹɡɒn/

Sillabas

ar|gon

Nom comun

argon

  1. argon (oc)

Francés

Etimologia

De l’anglés argon, creat en 1894 del anglés άργόν de ἀργός inactiu, inèrt.

Prononciacion

/aʁɡɔ̃/

Sillabas

ar|gon

Nom comun

argon

  1. argon (oc)

Italian

Etimologia

De l’anglés argon, creat en 1894 del anglés άργόν de ἀργός inactiu, inèrt.

Prononciacion

/ˈarɡon/

Sillabas

ar|gon

Nom comun

argon

  1. argon (oc)