combinason

Occitan

Etimologia

Bastit amb lo occitan combinatio

Prononciacion

/kombina'zu/, /kombina'zu/ França (Bearn) : escotar « combinason »

Sillabas

o|com|bi|na|son

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
combinason	combinasons
[kombina'zu]	[kombina'zus]

combinason

Femnas en combinason (4) vèrs 1900.

Combinason (5) isotermica de cabussada.

1. Assemblatge de diferentas causas dispausadas doas per doas, o de difernetas causas dispausadas entre elas dins un cèrt òrdre.
   • Una combinason de letras. — De combinasons de chifres.
2. (figurat) Mesuras, calculs per que se prepara lo succès d'un quite afar.
   • Las combinasons de la politica.
3. (quimia) Acte per lo qual mantuna matèrias s’unisson per formar un compausat dodat de proprietats diferentas.
4. (vestit) Sosvestit per femna d’una sola pèça, mantengut per de bretèlas a las espatlas e cobrissent lo còrs fins als genolhs.
5. (vestit) Vestiment d’una sola pèça combinant vèsta e bragas cobrissent gaireben tot lo còprs.
   • Una combinason de cabussada.
   • Una combinason d'astronauta.
6. (matematicas) Colleccion non ordonada d’elements d’un ensemble.

Traduccions

alemand: Kombination (de) anglés: combination (en) (1) (3) (6), calculation (en) (2), petticoat (en) (4), overall (en) (5) jumpsuit (en) (5), wetsuit (en) (5) catalan: combinació (ca) (1) (2) (3) (6) espanhòl: combinación (es) (1) (2) (3) (4) (6)

francés: combinaison (fr) italian: combinazione (it) (1) (2) (3) (5) (6), tuta (it) (4) basc: konbinazioa (eu) (1) (2) (3) (6) portugués: combinação (pt) (1) (2) (3) (4) (6)