armament

Occitan

Etimologia

Del latin armāmentum

Prononciacion

[aɾmaˈmen], /aɾmaˈmen/, procençau [aʀmaˈmẽⁿ], /aʀmaˈmẽⁿ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
armament	armaments
[aɾmaˈmen]	[aɾmaˈmens]

armament masculin

1. Accion d’armar, de preparar en vista de la guèrra.
2. (militar) Ensemble de las armas que constituís una partia de l’equipament d’un soldat, d’una soldata
3. (especialament) (marina de guèrra) Ensemble de las armas ofensivas d’un naviri de guèrra.
4. (especialament) (marina de comèrci) Accion d’armar una nau en vista del comèrci, en parlant de la marina marcanda.

Parents

• arma

Derivats

• corsa a l'aramament
• desarmament

Traduccions

alemand: Bewaffnung (de) anglés: armament (en) basc: catalan: armament (ca)

espanhòl: armamento (es), armazón (es) francés: armement (fr) italian: armamento (it) portugués: armamento (pt)

Anglés

Etimologia

: Del latin armāmentum

Prononciacion

Reialme Unit (Southern England) : escotar « armament »

Prononciacion

[ɑː(ɹ)məmənt], /ɑː(ɹ)məmənt/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
armament	armaments
[ɑː(ɹ)məmənt]	[ɑː(ɹ)məmənts]

armament

1. armament ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin armāmentum

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « armament »

Prononciacion

Oriental: central [ərməˈmen], /ərməˈmen/, balear [əɾməˈment], /əɾməˈment/ / [ərməˈmen], /ərməˈmen/

Occidental: nord-occidental [armaˈmen], /armaˈmen/, valencian [aɾmaˈment], /aɾmaˈment/, [aɾmaˈmen], /aɾmaˈmen/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
armament	armaments

armament

1. armament ^(oc)