arsenic

Occitan

Etimologia

Del latin arsenicum, del grèc ancian ἀρσενικόν, arsenikon « qu'adomegís lo mascle », de ἄρσην, «mascle».

Prononciacion

/aɾseˈnik/, /aɾseˈnik/, provençau /aʀseˈnik/, /aʀseˈnik/

Sillabas

ar|se|nic

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
arsenic	arsenics
[aɾseˈnik]	[aɾseˈniks]

arsenic masculin

1. (elements) Element quimic de simbòl As e de numèro atomic 33.
2. (quimia) Metal qu'a la proprietat de se volatilizar al fuòc sota la forma d’un fum que l’odor sembla a l'alh.
3. (quimia, fisica) Atòm d’arsenic.
4. (per extension) Acid arseniós.

Derivats

• acid arsenic
• arsenic jaune
• arsenic roge
• arsenicòsi

Traduccions

alemand: Arsen (de) anglés: arsenic (en) basc: artseniko (eu) catalan: arsènic (ca)

espanhòl: arsénico (es) francés: arsenic (fr) italian: arsenico (it) portugués: arsénio (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin arsenicum, del grèc ancian ἀρσενικόν, arsenikon « qu'adomegís lo mascle », de ἄρσην, «mascle».

Prononciacion

/ˈɑː(ɹ)sənɪk/, /ˈɑː(ɹ)sənɪk/ (RU), provençau /ˈɑɹsənɪk/, /ˈɑɹsənɪk/ (EUA)

Sillabas

ar|se|nic

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
arsenic	arsenics

arsenic masculin

1. arsenic ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin arsenicum, del grèc ancian ἀρσενικόν, arsenikon « qu'adomegís lo mascle », de ἄρσην, «mascle».

Prononciacion

/aʁsənik/, /aʁsənik/

Sillabas

ar|se|nic

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
arsenic	arsenics

arsenic masculin

1. arsenic ^(oc)