artefacte

Occitan

Etimologia

De l’anglés artefact, del latin arte e factus « fach amb art ».

Prononciacion

lengadocian /aɾteˈfatte/, /aɾteˈfatte/

lengadocian, gascon /aɾteˈfakte/, /aɾteˈfakte/

provençau /aʀteˈfakte/, /aʀteˈfakte/

Sillabas

ar|te|fac|te

Nom comun

artefacte masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
artefacte	artefactes
[aɾteˈfakte]	[aɾteˈfaktes]

1. Produit avent subit una transformacion, quitament minima, per l’èsser uman e que se destria d’un autre modificat per un fenomèn natural.
   1. (arqueologia) Objècte fabricat per l’èsser uman descobèrt a l'escasença d'un escavament.
2. Fenomèn creat per las condicions experimentalas, un efècte indesirable o parasit.
   1. (metrologia, meteorologia radar) Senhal aberrant ligat a las condicions de la mesura.
   2. (biologia) Alteracion d'una estructura biologica jos l'efècte de reactius pendent d'examens en citologia o en istologia.
   3. (Vidèo) Element indesirable o damatjat e de biais independaent dels reglatges.
   4. (psicologia) Fach psiquic artificial, produch per las tecnicas utilizadas dins l’exploracion de l’inconscient.

Variantas dialectalas

• artefact

Traduccions

alemand : Artefakt (de) anglés : artefact (en), artifact (en) basc : catalan : artefacte (ca)

espanhòl : artefacto (es) francés : artefact (fr) (tradicional), artéfact (fr) (ara) italian : artefatto (it) portugués : artefacto (pt)

Catalan

Etimologia

De l’anglés artefact, del latin arte e factus « fach amb art ».

Prononciacion

oriental /ərtəˈfaktə/, /ərtəˈfaktə/, occidental /aɾteˈfakte/, /aɾteˈfakte/

Sillabas

ar|te|fac|te

Nom comun

artefacte masculin

Declinason
Singular	Plural
artefacte	artefactes

1. artefacte ^(oc)