ast

Imatge medieval d'una coseson a l'ast

Occitan

Etimologia

Del latin hasta « tija, lança, bigatana ».

Prononciacion

/ast/, /ast/

França (Bearn) : escotar « ast »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ast	astes
[ast]	[ˈastes]

ast masculin

1. Tija de fèrre ponchuda utilizada per pertusar un animal o una pèça de carn per fin de la rostir en la far rodar sus las flambas.

Derivats

• astada
• astet

Variantas dialectalas

• asta (gascon)
• aste (provençal)

Traduccions

anglés: spit (en) catalan: ast (ca) masculin francés: broche (fr) femenin

espanhòl: asta (es) femenin italian: spiedo (it) masculin