bandir

Occitan

Etimologia

Del gotic bandwjan (proclamar o anonciar l'exclusion).

Prononciacion

[ban'di]

Sillabas

ban | dir (2)

Vèrb

bandir

1. Exclaure.
2. Lançar amb fòrça.

Derivats

• bandiment
• bandida

Reviradas

• anglés: to exclude ^(en) [1], to throw ^(en) [2]
• catalan: bandejar ^(ca) [1]; llançar ^(ca) [2]
• espanhòl: excluir ^(es) [1], tirar ^(es) [2]
• francés: exclure ^(fr) [1]; lancer ^(fr) [2]
• italian: escludere ^(it) [1], buttare ^(it) [2]
• sicilian: sclùdiri ^(scn) [1], jittari ^(scn) [2]