beton
Occitan
Etimologia
Del latin bitumen « bitum » pel francés béton « mortièr ».
Prononciacion
/ˈbetu/ França (Bearn) : escotar « beton »
Sillabas
be|ton
Nom comun
beton masculin (lengadocian) (gascon)
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| beton | betons |
| [ˈbetu] | [ˈbetus] |
- Material de construccion realizat amb una mescla d’agregats (grava, sabla, etc.), d’un ligant (argila, betum, calç, ciment) e eventualament d’aiga.
- (en particular) Material de construction realizat amb una mescla de sable o grava, de ciment e d’aiga.
- (familièr) Per metafòra, en parlant de la soliditat, de la resisténcia o de la duretat de qualqu'un o de quicòm.
- Aquel contracte, es de beton.
Variantas dialectalas
- betum (provençau)