beu

Veire tanben : bel, bél, bèl

Occitan

Etimologia

Del latin bĕllus.

Prononciacion

[bœw], /bœw/, [bœj], /bœj/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lemosin
	Singular	Plural
Masculin	beu	beus
	[bœw]	[bœw:]
Femenin	bela	belas
	[ˈbɛlo]	[ˈbɛla]

beu masculin

1. Grand
2. Polit (veire brave)

Variantas dialectalas

• bèl
• bèu (provençal)
• bèth (gascon)
• bèll (gardiòl)
• biau (marchés)

Traduccions

alemand: schön (de) anglés: beautiful (en) catalan: bonic (ca), bell (ca) espanhòl: bello (es), bonito (es), lindo (es) francés: beau (fr)

francoprovençau/arpitan: bél (frp) naut sorab: rjany (hsb) italian: bello (it) neerlandés: mooi (nl) sicilian: beddu (scn)