brilhar

Occitan

Etimologia

De l’italian brillare « vibrar, resplendir »

Prononciacion

[βɾiˈʎa], /βɾiˈʎa/, provençau [bʀi'ʎa], /bʀi'ʎa/ França (Bearn) : escotar « brilhar »

Vèrb

brihar

1. Emetre o rebatre una lutz viva e treslusenta.
2. (figurat) Atraire e pivelar agradablament, capitar bravament.

Derivats

• brilhant

Sinonims

• lúser / lusir
• clarejar
• èsser luminós
• treslusir
• resplendir

figurat

• excellir

Traduccions

alemand: blinken (de), glänzen (de), scheinen (de), schimmern (de), strahlen (de), funkeln (de), ausstrahlen (de) anglés: shine (en), glow (en) basc: distiratu (eu) catalan: brillar (ca), resplendir (ca)

espanhòl: brillar (es), lucir (es) francés: briller (fr) italian: brillare (it), risplendere (it) portugués: brilhar (pt), fulgir (pt), luzir (pt)

Portugués

Etimologia

De l’italian brillare « vibrar, resplendir »

Prononciacion

escotar « brilhar »

Prononciacion

Portugal [bɾiˈʎaɾ], /bɾiˈʎaɾ/, brasil [bɾiˈʎa(ɾ)], /bɾiˈʎa(ɾ)/

Vèrb

brihar

1. brilhar ^(oc)