cóser

Occitan

Etimologia

Del latin consuĕre.

Prononciacion

[ˈkuze], /ˈkuze/

Sillabas

có | ser (2)

Vèrb

cóser

1. Passar un fil o un cordilh a travèrs un teissut amb una agulha, per jónher amassa los dos troces.

Variantas dialectalas

• cordurar
• coser (lemosin)

Reviradas

alemand: nähen (de) anglés: to sew (en), to stitch (en) basc: breton: bulgar: catalan: cosir (ca) chèc: danés: espanhòl: coser (es) esperanto: finlandés: francés: coudre (fr)

italian: cucire (it) leton: lituanian: neerlandés: aannaaien (nl) norvegian: ongrés: polonés: portugués: romanés: a coase (ro) sicilian: cùsiri (scn) suedés: turc: ucraïnian: